Sen nefesini tuttun ben şiir yazıyorum diye
Halbuki ben şiir diye senin tuttuğun nefesi yazdım
Sen ilacını aradın ülkemde
bende ilacımı aradım hayal aleminde
Sen ilacını aldın
sana ilaç vermekle bende ilacımı almış oldum
Seni küçük şeyler mutlu etti
Seni mutlu etmek bana mutluluk olarak yetti
Bana bir damla sevginden verdiğin günü hatırlamıyorsun artık
O damla çoğaldı içimde fırtınalı bir deniz oldu
Özelliklerin çoktu senin
Dirilten bir nefes alışın vardı
Şimdi o nefes başka bir bahçeye akar
Başka bir esinti, başka bir bahar
Benim rüzgarım bana yeter
Yetinice içim rahat eder
Senin yönün daima güneşe dönük olsun
Sen daima aydınlan
Benim yönüm perdelerin arkasında olacak
Gölgeler içinde bulurum mutluluğu ancak
rüyalarımda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.