mavi ışık kapladı ufkumu
gölge etti yolumu
ayaklarım tökezledi
kendim kazdım kuyumu
sen eğreti bir ışıksın
bir parlayan bir sönen
arkamda duracaksın diye
göklere dayadım merdiven
paramparçayım şimdi
hatıralar avucumda kum gibi
dökülüyorum hesapsız
bulamıyorum kendimi
güneşi aradım her yerde
melekleri sordum herkese
kömür olup yanmak istemedim
ısınmaktı tek niyetim
mavi ışık beni yaktı
sevdiğimden ayrı bıraktı
taşıyamadık biz bu aşkı
sırtımızda bir ağır iz bıraktı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.