bir mum ışığıydı sesin içimde yanan nasıl kuşatırsa bir kaleyi düşman öyle kuşatmıştı beni Nahçıvan çok soğuk ve karanlıktı o zaman bende sığınmıştım sesine senin şimdi duyamam sesini uzaktan seni doğuya beni batıya sürdü akrep yelkovan Şimdi panayıra döndü Etrafım aydınlıktan Lakin içimdeki mum eriyip söndü artık yanmaktan . |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.