Azerbaycan

El bilir ki sen benimsen 

Yurdum yuvam, meskenimsen,n

Anam doğma vetenimsen

Ayrılar mı könül candan?
Azerbaycan, Azerbaycan

Men bir uşaq, sen bir ana
Odur ki bağlıyam sana
Hanki semte, hanki yana
Hey uçsam da yuvam sensen
Elim, günüm, obam sensen

Çox geçmişem bu dağlardan
Durna gözlü bulaqlardan
Eşitmişem uzaqlardan,
Sakit axan Araz'ları
Sınamışam dostu, yarı

Feqet senden gen düşende
Ayrılıq menden düşende
Saşlarıma den düşende
Boğar aylar, iller meni,
Qınamasın eller meni

Dağlarının başı qardır
Ağ örpeyin buludlardır
Böyük bir keçmişin vardır
Bilinmeyir yaşın senin,
Neler çekmiş başın senin.

Düşdün uğursuz dillere
Nehs aylara, nehs illere
Nesillerden nesillere
Keçen bir şöhretin vardır,
Oğlun, qızın

Hey baxıram bu düzlere
Ala gözlü gündüzlere,
Könül ister şeir yaza,
Gencleşirem yaza-yaza

Ölmez könül, ölmez eser
Nizamiler, Füzuliler
Elim qelem, sinem defter,
De gelsin her neyin vardır
Deyilen söz yadigardır

Samet Vurgun