Yürüyüşler yaptık, sloganlar attık, her platformda bu konuyu yıllarca dile getirdik. Ayasofya önünden her geçişte üzüldük, matem yaşadık.Hatta bir defasında Ayasofya önünde bilet satan görevliyle tartışmış ona burası müze olamaz, madem Fatih Sultan Mehmet bize burasını cami olarak miras bırakmış, hiç bir güç burayı bize mahrum edemez diye haykırmıştım.İşte o günlerde yaşadığımız kızgınlıklar, üzüntüler bir dua olup Cenabı Hakkın katına yükselmiş ve bu dua da Allah indinde kabul olmuş, gibi bir hissile ve aynı benim gibi hiseden binlerce insan ile birlikte orada Ayasofya önünde saatlerce içeri girmek için bekledik
İçeri girer girmez şükür secdesi yaptim.Ve sonra merak ve hayraklı dolu bakışlarla içine seyrettim gerçekten benim gördüğüm camiler içinde en büyüğü , en gösterişlisi ve an azametlisiydi.Bu an saatlerce sürmedi.Bize elimizi çabuk tutmamız gerektiğini çünkü bizim gibi başka gruplarında camiye girmek için sırada beklediğini anons eden ses ile kendimize geldik.Sonra arkadaşım ve komşum İbrahim bey benim bu mutlu anımı fotoraflamak istedi.Ben de yukarıda göründüğü gibi onun cihazına gülümseyerek poz verdim.
Bize bu günü yaşatan Allaha şükürler, bu güzel günü yaşamamıza vesile olan başta Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere emeği geçen herkesden Allah razı olsun diyorum.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.