ben kurbağa kılığındaydım o fare
buluştuk akşamın bir deminde
O sevgiye açtı, ben ise yare
İlerledik çamurlu bir zeminde
Onun ailesi fare benimki kurbağaydı
Bizim kalbimiz ise pırlantaydı
O bana yokuş geldi, ben ona dik
Yinede birbirimizden hiç vazgeçmedik
Aştık birlikte yüce dağları
Yıktık zihinlere örülmüş ağları
Biriz dedik inanmadılar bize
Engeller çıkardılar hep önümüze
Maskemizi çıkardık en sonunda
Ölmüşüz bitmişiz kimin umrumda
Kilitliydi kapılar, açamazdık
Kaderin hükmünden kaçamazdık
İlk defa isyan etmiştim vargücümle
Sonra o kız diğerine yol verince
Artık ne söz kaldı ağzımda ne bir cümle
Sustum ben artık o yüzçevirince
Ben sussam da kalbim hiç susmadı
Yeri göğü inletti hatta feryadı
Yaraya tuz bastık, ilaç olmadı
Taşıdım yanağımda yıllarca bu tokadı
Çok güzel
YanıtlaSil