bizim ruhumuz bir kalıptan çıktı
benim okum yayından çıktı
o ki her nefeste verdiğim ruhtu
o ki benim için rayından çıktı
benim kalbim onun kafesinde
benim dilim onun esaretinde
ne yemek doyurur ne güneş ısıtır
aşk çeşmesi göz yaşı akıtır
onun yüzü güneşi yakar
onun her hareketi beni eğer büker
ben nasıl göstereyim aşkımı
her göründüğü yere meyveler döker
onun yüzü gözümü kör eder
onun sesi kalbimi şarj eder
o neden beğenmez ki parlak aşkımı
yoksa karanlık bir dünyamı ister
benim içimde onun evi var
benim gözümde onun perdesi
ben bitiremiyorum bu günü
güneşin ufuktan ufuğa dönmesi var
onun oku benim okum
onun sesi depremim
kafamda çözülmez bir düğüm
onun gözleri olmadan ben kimim
vur vur vur der zehirli hançer
kalbim ne sevgiyi buldu ne sükuneti
ruhum özlemler ekti biçer ihaneti
çare çare aç yollarımı aç
durduğun yeter, yeter sustuğun
artık hazine sandığını aç
oyuncak değildi oynadığın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.