başlangıcı yoktu yolların
sonu da
bulut gibiydi her şey
temizdi, berraktı, sınırsızdı
hayat başlamamıştı daha
zil çalınmamıştı
bizim o bulut içinde
bir buhar olan ruhumuz
sevinçliydi,mutluydu,huzurluydu
olmaya hazırdık ama
ol emri verilmemişti daha
ve biz kim olduğumuzu sormuyorduk
soramıyorduk
başlangıcı olmayan yolların
sonu da yoktu
düşünmek yokken henüz
hissetmekte yarım yamalaktı
sonsuz bir heyecandı yaşadığımız
su dilimizdeydi
su beynimizdeydi
bizdik su
sınırsızdık
sonra bir şimşek duyduk
Rabbimizi tanıdık
sonra ona söz verdik
ve çalındı üstümüze maya
başladık insan olmaya
varlıkta yer aradık sonra
aradık didik didik
yer bulup sıraya girdik
sonra yağmur olduk yere indik
sonra herşeyi unuttup sorduk
biz neydik?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Art niyetli olmadıkça her türlü eleştiriyi dikkate alır ve cevap vermeye çalışırım.