AĞIR ŞEHİR (S)

bu şehir ağır geliyor bana
ayaklarım dolanıyor yollara
yürürken yürüyemez oluyorum
sensız hiçbir yere varamıyorum

sen eşsiz bir hazineden gelmedesin
altın gibi parlar dışın ,için
düşüncelerimin sana yönelmesi için
yanıyorum dumansız için için

süt az olsada taşar kaynayınca
insan bir güç bulur böyle oynatınca
kimse fakırlıkten kurtulmaz cesaretını satınca
korkaklık esarettır alışkanlık olunca

seni çelebılmek için göklerden alsam
kalplerın mıknatısını keşke elime
seni böyle deli deli sevıyorsam
bir mıknatıs gücü gelmeli kalemime

göklerin bulutu seni tanımıyor
ama gözlerim senin şeklini onlarda buluyor
gözlerime soruyorum (ne arıyosun)
diyorki sen susayınca ne yapıyosun?